Prawo dotyka każdego aspektu naszego życia. Niby rzecz oczywista, a jednak… niekiedy w toku codziennego życia, ta oczywista zasada gdzieś umyka. Tymczasem można przekonać się o tym, że to prawda w najmniej spodziewany sposób…. weźmy za przykład wino.
Przy okazji wakacyjnego rozluźnienia, przypadkowo natrafiłem na Komentarz Patryka Kalinowskiego, odnoszący się do problemów interpretacyjnych przepisów dotyczących etykietowania i prezentacji szczególnej kategorii środków spożywczych, jakimi są…. produkty winiarskie pod tytułem „Etykietowanie i prezentacja produktów w sektorze wina”. Niby jasne, że zasady etykietowania win są uregulowane, producenci muszą przecież przestrzegać przepisów prawa w zakresie oznakowania produktów, a jednak… któż by się spodziewał, że to tak złożone zagadnienie.
Wino i inne produkty winiarskie jest jedną z kategorii środków spożywczych, które są objęte szczegółowymi regulacjami unijnego prawa żywnościowego w zakresie znakowania i prezentacji. Rodzaje produktów sektora wina zostały wymienione w części II załącznika VII do rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1308/2013 z 17.12.2013 r. ustanawiającego wspólną organizację rynków produktów rolnych oraz uchylającego rozporządzenia Rady (EWG) nr 922/72, (EWG) nr 234/79, (WE) nr 1037/2001 i (WE) nr 1234/2007 tj. wino (pkt 1), młode wino (pkt 2), wino likierowe (pkt 3), wino musujące (pkt 4), gatunkowe wino musujące (pkt 5), aromatyczne gatunkowe wino musujące (pkt 6), gazowane wino musujące (pkt 7), wino półmusujące (pkt 8), gazowane wino półmusujące (pkt 9), moszcz winogronowy (pkt 10), częściowo sfermentowany moszcz winogronowy (pkt 11), częściowo sfermentowany moszcz winogronowy uzyskiwany z suszonych winogron (pkt 12), zagęszczony moszcz winogronowy (pkt 13), rektyfikowany zagęszczony moszcz winogronowy (pkt 14), wino z suszonych winogron (pkt 15), wino z przejrzałych winogron (pkt 16) oraz ocet winny (pkt 17). Jest tego nie mało, a to dopiero początek.
Co ciekawe, zasady etykietowania win wynikają w istocie tylko z przepisów wspólnotowych. Ustawodawstwo krajowe nie odnosi się bowiem do tego zagadnienia w bezpośredni sposób. Samo Rozporządzenie, zawiera zaś definicję etykietowania, zgodnie z którą etykietowaniem są wszelkie wyrazy, dane szczegółowe, znaki towarowe, znaki firmowe, elementy graficzne lub symbole umieszczone na wszelkich opakowaniach, dokumentach, ulotkach informacyjnych, etykietach, obwódkach lub pierścieniach towarzyszących danemu produktowi lub odnoszących się do niego.
Rozporządzenie zawiera też katalog informacji obowiązkowych, jakimi muszą być oznakowane produkty winne które są przeznaczane do obrotu w Unii Europejskiej lub na wywóz z niej. Zdaje się zatem, że nic trudnego. Starczy sprawdzić w Rozporządzeniu, co trzeba wpisać na etykiecie?
Niestety, określenie tego co musi znaleźć się na etykiecie nie jest aż tak banalne, bowiem jak zwraca uwagę autor komentarza Patryk Kalinowski, pomimo nieco odmiennej redakcji językowej pojęcia etykietowania, zwartego w Rozporządzenie, rozumienia tego pojęcia jest identyczne jak w art. 2 ust. 2 lit. j) rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1169/2011 z 25.10.2011 r. w sprawie przekazywania konsumentom informacji na temat żywności, zmiany rozporządzeń Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1924/2006 i (WE) nr 1925/2006 oraz uchylenia dyrektywy Komisji 87/250/EWG, dyrektywy Rady 90/496/EWG, dyrektywy Komisji 1999/10/WE, dyrektywy 2000/13/WE Parlamentu Europejskiego i Rady, dyrektyw Komisji 2002/67/WE i 2008/5/WE oraz rozporządzenia Komisji (WE) nr 608/2004.
Skutek? Dla określenia tego, co musi znaleźć się na etykiecie należy wziąć także pod uwagę katalog informacji obowiązkowych z art. 9 rozporządzenia nr 1169/2011. Dodać jeszcze należy, że forma oznakowania informacji obowiązkowych również znalazła swoje uregulowanie, tak samo jak informacje, które mogą zostać podane dobrowolnie, czy ściśle określone wymogi językowe.
Wszystkich zainteresowanych tematem odsyłam zatem do Rozporządzeń oraz Komentarza Patryka Kalinowskiego „Etykietowanie i prezentacja produktów w sektorze wina.” Natomiast tych mniej zainteresowanym – jeżeli zdarzy im się delektować podczas wakacji lampką wina – proszę o chwilę zadumy nad tym, ile wysiłku – z prawnego punktu widzenia – kosztuje prawidłowe oznakowanie spożywanego przez nich produktu, bez którego nie mogliby go kupić.
Adw. Karol Piotrowski
Kancelaria Adwokacka Lublin
Adwokaci Piotrowscy s.c.
